Weź udział w Programie Open Warsaw Photo Days 2017
Program Open to organizowany w ramach festiwalu otwarty konkurs skierowany do artystów sztuk wizualnych. Zgłaszać można realizacje fotograficzne i formy multimedialne z użyciem fotografii i / lub video. Spośród nadesłanych zgłoszeń zespół kuratorów wybierze osiem najciekawszych projektów, które zostaną wyprodukowane przez organizatora i zaprezentowane w warszawskich galeriach podczas trwania festiwalu. Spośród zwycięskich projektów jury wyłoni również laureata GRAND PRIX, który otrzyma nagrodę wysokości 5000 zł. Termin zgłoszeń projektów: 30 października 2017 do godz. 23:59
Tematem tegorocznej edycji festiwalu oraz konkursowego Programu Open Warsaw Photo Days jest szeroko rozumiany POST SOVIETICUS.
Epokę komunizmu obejmuje zadziwiająca amnezja. Oddech czasów sprzed ustrojowej transformacji krajów postsowieckich ostatnich 28 lat wciąż czujemy na plecach, ale przyznajemy to niechętnie i traktujemy jak wstydliwą tajemnicę rodzinną. A przecież, jak każda epoka, postkomunistyczna współczesność potrzebuje punktu odniesienia, by móc się zdefiniować. W postsowieckiej części Europy takim punktem odniesienia jest rzeczywistość czasów realnego socjalizmu. Jest ona nieustannie obecna w dyskursie politycznym, socjologicznym i filozoficznym, ale rzadziej przyznajemy jej miejsce w naszej codzienności, mimo, że jest dostrzegalna na każdym kroku.
Jej ślady są wciąż wyczuwalne, materializują się nie tylko poprzez Pałac Kultury dyskretnie przesłonięty przez konstrukcje nowej epoki w samym centrum Warszawy. Tych śladów można i warto szukać wszędzie, bo bez nich obraz naszej współczesności pozostanie niepełny i niezbyt zrozumiały.
Podczas Programu Open Warsaw Photo Days 2017 podjęta zostanie próba przyjrzenia się mentalności i kulturze mieszkańców krajów postradzieckich, kiedyś i dziś. Choć minęło wiele lat od momentu odwrócenia się polskiej percepcji ze wschodu na zachód, nie można zanegować faktu, że współczesne pokolenia były współkształtowane przez totalitarny system komunistyczny w całej jego materialnej i duchowej rozciągłości. Tu tkwi bez wątpienia jedno ze źródeł hybrydyczności kultury współczesnej, poniekąd rozdartej pomiędzy przeszłością (Homo Sovieticus), a teraźniejszością (Post Sovieticus) - budowaną z założenia jako zaprzeczenie tego, co na pozór bezpowrotnie minione. Pozostałe w ludziach i miejscach ślady przeszłości są interesującym polem do autorskich ujęć postawionego problemu, ale także do przypomnienia widzom ważnych historycznych fotografii obrazujących kształt minionego świata. Są też tym, co powinno wzbudzać zainteresowanie młodych pokoleń - jako element często spychany w zapomnienie, a przecież współkonstytuujący współczesną świadomość, będącą swoistą syntezą pamięci przeszłości i obrazu teraźniejszości.
