Fotografuj w ogrodzie - zbliż się do świata natury [wideo]

Przed wyjściem do ogrodu należy zastanowić się, jaki zabrać ze sobą sprzęt. Aby móc uzyskać zbliżenia kwiatów lub owadów, niezbędny okaże się obiektyw makro. Obiektywy makro mają zwykle ogniskową z przedziału od 50 do 200 mm – im większa jest ta wartość, tym dalej od obiektu możesz umieścić aparat.

Jeżeli myślisz o tym, by kupić taki obiektyw, upewnij się, że pozwala on fotografować tematy w skali 1:1. Oznacza to, że obiekt odwzorowywany jest przez matrycę aparatu w rzeczywistych rozmiarach. Wiele tak zwanych zoomów makro służy do uwieczniania w skali 1:4, a to nie wystarczy do uzyskania efektownego obrazu małego kwiatu lub owada. Jeśli nie możesz sobie pozwolić na zakup obiektywu makro lub masz już taki, ale chcesz robić zdjęcia z jeszcze mniejszej odległości, to istnieją inne możliwości. Jedną z nich jest wykorzystanie soczewek lub „filtrów” powiększających. Działają one tak, jakbyś na końcu obiektywu umieścił dużą lupę. Różnią się one wartością powiększenia obrazu, wyrażoną w dioptriach (tak samo, jak w przypadku okularów korekcyjnych). Zazwyczaj są to wartości +1, +2, +4 i +10. Soczewki powiększające można nakładać jedna na drugą, w celu zwiększenia ich moc skupiającej. Podczas korzystania z „filtrów” powiększających trzeba być ostrożnym, ponieważ dodatkowe elementy szklane nakręcone na obiektyw mogą wywoływać dyfrakcję i aberrację chromatyczną.

Po lewej: Przy użyciu standardowego obiektywu stałoogniskowego 50 mm, to jest najmniejsza odległość, z jakiej możesz sfotografować gerberę.
Po prawej: Po dołączeniu kompletu pierścieni pośrednich, ten sam obiektyw pozwala uzyskać ostry obraz z tak niewielkiego dystansu.

Po lewej: Przy użyciu standardowego obiektywu stałoogniskowego 50 mm, to jest najmniejsza odległość, z jakiej możesz sfotografować gerberę.
Po prawej: Po dołączeniu kompletu pierścieni pośrednich, ten sam obiektyw pozwala uzyskać ostry obraz z tak niewielkiego dystansu.

Drugim, bardziej popularnym rozwiązaniem jest wykorzystanie pierścieni pośrednich. Odsuwają one obiektyw od matrycy aparatu, co w konsekwencji skraca minimalną odległość ostrzenia. Długość pierścieni mierzona jest w milimetrach i można je łączyć ze sobą.

Zwiększają stopień powiększenia obiektywu makro, ale szybko się przekonasz, że najlepiej jest używać ich w połączeniu z obiektywami o małej lub średniej długości ogniskowej. Najlepsze zatem będą szkła 50 mm lub standardowy zoom 24–70 mm. Trzeba być natomiast bardzo ostrożnym przy stosowaniu jednocześnie wszystkich pierścieni pośrednich wraz z obiektywem szerokokątnym. Jeśli bowiem jego ogniskowa będzie zbyt krótka, na przykład będzie wynosić około 20 mm, minimalny dystans ostrzenia skróci się tak bardzo, że nie będziesz w stanie ustawić ostrości.

Po lewej: Owoce mniszka lekarskiego sfotografowane przy użyciu obiektywu makro 100 mm. Wielkość rzeczywista, skala odwzorowania 1:1.
Po prawej: Po dołączeniu pierścienia pośredniego 68 mm do obiektywu makro, można było uzyskać jeszcze większe przybliżenie.

Po lewej: Owoce mniszka lekarskiego sfotografowane przy użyciu obiektywu makro 100 mm. Wielkość rzeczywista, skala odwzorowania 1:1.
Po prawej: Po dołączeniu pierścienia pośredniego 68 mm do obiektywu makro, można było uzyskać jeszcze większe przybliżenie.

Tanie pierścienie nie są wyposażone w styki – pozwalające przekazywać informacje między obiektywem a aparatem. Pamiętaj też, że będziesz musiał zrekompensować utratę światła, spowodowaną odsunięciem obiektywu od korpusu. Możesz wtedy albo wydłużyć czas migawki, albo zwiększyć ISO. Albo też – aby uzyskać poprawnie naświetlone zdjęcie – możesz wprowadzić dodatkowe oświetlenie.

Jak korzystać ze statywu przy fotografowaniu tuż przy ziemi