Praca z kolorem od A do Z - Część 6: Drukujemy zdjęcia Szymon Aksienionek
Zanim zaczniesz drukować
Rozdzielczość
Rozdzielczość zdjęcia cyfrowego określana jest za pomocą pikseli. Oprócz fizycznego wymiaru w pikselach, w zdjęciu cyfrowym zawarta jest również informacja o rozmiarze dokumentu (określająca szerokość i wysokość w centymetrach) oraz rozdzielczości, oznaczanej zwykle wartością ppi (pixel per inch – ang. ilość pikseli na cal).
przygotuj w przestrzeni AdobeRGB.
Uzyskasz na zdjęciach wyższe
nasycenia kolorów niż z plików
sRGB czy CMYK.
Rozdzielczość obrazu do druku powinna być dobrana do rozdzielczości drukarki, jaka będzie użyta do wykonania wydruku. Przyjmuje się, że w przypadku druku na dużym formacie, który zwykle ogląda się z dużej odległości, dobrą jakość uzyskamy już z obrazu o rozdzielczości 150 ppi (drukarka Canon) lub 180 ppi (drukarka Epson).
Aby otrzymać najwyższą jakość i ostrość wydruku, szczególnie przy małych formatach, oglądanych z bliska, warto podnieść poprzeczkę i przygotowywać zdjęcia w rozdzielczości 300-360 ppi. Wyższe wartości ppi nie poprawią jakości wydruku, sprawią jednak, że plik ze zdjęciem będzie zajmował więcej miejsca na dysku.
Wyostrzanie zdjęć
Jest wiele szkół ostrzenia zdjęć. Najmniej subtelną, ale najprostszą jest zastosowanie w programie Photoshop filtra Maska wyostrzająca. Maska lokalizuje piksele różniące się od sąsiadujących z nimi o poziom wskazany przez użytkownika i zwiększa kontrast tych pikseli o wartość także ustaloną przez użytkownika. W określonym promieniu od danego piksela, piksele jasne stają się jaśniejsze, a ciemne – ciemniejsze. Uzyskanie oczekiwanego poziomu wyostrzenia może wymagać ustawienia różnych parametrów filtra dla każdego zdjęcia:
- wartość – podaje, jak bardzo ma zostać zwiększony kontrast pikseli. Dla obrazów o wysokiej rozdzielczości zalecane jest zadanie wartości od 150% do 200%.
- promień – określa liczbę pikseli wokół krawędzi do wyostrzenia. W przypadku obrazów o wysokiej rozdzielczości wskazane jest ustalenie promienia od 1 do 2. Wartości mniejsze powodują wyostrzanie tylko pikseli krawędziowych, natomiast przy wartościach większych, wyostrzanie obejmuje szersze pasmo pikseli. Efekt jest dużo mniej zauważalny w wersji wydrukowanej w wysokiej rozdzielczości, niż na ekranie, gdyż na wydruku dwupikselowe pasmo stanowi mniejszy fragment powierzchni obrazu
- próg – określa, jak daleko piksele muszą być oddalone od obszaru otaczającego, aby zostały uznane za piksele krawędzi i wyostrzone. Żeby uniknąć wprowadzania szumu (na przykład na obrazach z tonami skóry), należy wypróbować wartości progu od 2 do 20. Domyślna wartość progu (czyli 0) wyostrza wszystkie piksele obrazu.
Softproofing, czyli próba kolorów
Najbardziej zaawansowane programy do edycji fotografii, takie jak Adobe Photoshop i Lightroom, mają możliwość podglądu kolorystyki wydruku jeszcze przed jego wykonaniem. Próba kolorów (ang. Soft Proof) polega na oglądaniu zdjęcia na ekranie monitora przez filtr profilu ICC barw papieru oraz drukarki. Warto jednak pamiętać, że taka symulacja kolorystyki wydruku będzie ograniczona jakością i możliwościami monitora, na jakim będzie przeprowadzana. Najwyższy poziom wierności odwzorowania barw i tonalności obrazu możesz uzyskać na profesjonalnych monitorach graficznych, przeznaczonych do fotografii, kalibrowanych sprzętowo. Z całą pewnością można zapomnieć o sensownym softproofingu na ekranie laptopa czy nieskalibrowanego monitora.