Ostatni weekend Fotofestiwalu w Łodzi

2014-06-13

Fotofestiwal 2014, festiwal fotografii

0 komentarzy

7

Evgenia Arbugaeva, Tiksi, Leica Oskar Barnack Award 2013

Najbliższe dni to ostatni szansa, aby wziąć udział Fotofesriwalu! Sprawdźcie co nas czeka w Łodzi w ten weekend!

Od 5 do 15 czerwca trwa trzynasta edycja Międzynarodowego Festiwalu Fotografii w Łodzi. Najbliższy weekend to ostatni szansa, aby wziąć udział w tym wydarzeniu! Na miłośników fotografii czekają znakomite wystawy stałe, warsztaty, spotkania oraz wernisaże i finisaże wystaw. Jest w czym wybierać. Sami zobaczcie! Szczegóły znajdziecie na festowalowej stronie: www.fotofestiwal.com.

Fotofestiwal - wystawy stałe

Leica Oskar Barnack Award

Wystawa Leica Oskar Barnack Award prezentuje dwa głośne projekty, które zwyciężyły w prestiżowym konkursie fotograficznym. Evgenia Arbugaeva opowiada o świecie swojego dzieciństwa na Syberii, a Ciril Jazbec przedstawia "pierwszych klimatycznych uchodźców".

Evgenia Arbugaeva, Tiksi. "Pewnego razu na Syberii, nad brzegiem Oceanu Arktycznego, w ciepłym łóżku, w małym miasteczku, dziewczynka obudziła się ze snu. Był już poranek, ale ciągle jeszcze było ciemno. Miasteczko położone było na dalekiej północy, a słońce miało nie pokazać się jeszcze przez wiele miesięcy. Dziewczynka uśmiechnęła się, zaczęła marzyć o czasach, kiedy noc polarna dobiegnie końca, gdy pierwszy raz słońce oświeci zaśnieżone góry, by wyglądały jak jagodowe lody. I wtedy nadejdzie lato, śnieg będzie topnieć i tundra przekształci się w planetę Mars ze złotym kolorem rozciągającym się na zawsze i w każdym kierunku. Pomyślała: Każda pora roku ma swoje własne kolory. Przechowywała je wszystkie w swoim sercu, i szła dalej pod zorzą polarną w tym małym miasteczku, daleko na północ." Miasteczko nazywało się Tiksi. Dziewczynka to Evgenia Arbugaeva, która po latach edukacji i pracy zagranicą wróciła do rodzinnego miasteczka na Syberii i sfotografowała je tak, jak zapamiętała je z dzieciństwa. Przez świat wioski poprowadziła ją młoda dziewczynka, którą fotografka spotkała podczas swojego pobytu w Tiksi. Autorka zwycięskiego projektu pracuje jako freelancer w Rosji i Nowym Jorku. Jej prace były prezentowane na wielu wystawach oraz publikowane w takich magazynach jak Elite Traveller czy Zoom.

fot. Ciril Jazbec, Waiting to Move

Ciril Jazbec, Waiting to Move. W kategorii Newcomer konkurs wygrał Słoweniec Ciril Jazbec. Projekt Waiting to Move przedstawia życie mieszkańców małej wyspy (400 metrów szerokości i 5 km długości) na północno-zachodnim wybrzeżu Alaski. Wyspa jest stale zagrożona erozją, burzami, niepogodą i wodami rozmarzającej wiecznej zmarzliny, która leży pod cienką warstwą gleby. Zamieszkuje ją Shishmaref - nowoczesna społeczność Eskimosów Inupiaq, która kilka lat temu stała się centralnym punktem światowego zainteresowania mediów. Publikowano zdjęcia domów tonących w morzu. Wyspa stała się symbolem i konkretnym przykładem dramatycznych skutków zmian klimatycznych. Al Gore nazwał ludzi z Shishmaref pierwszymi uchodźcami klimatycznymi, pytał, jak ta wspólnota 650 osób ma przetrwać kolejne lata? Ciril Jazbec, jako jeden z nielicznych, pokonał nieufność mieszkańców, którzy mieli negatywne doświadczenia z dziennikarzami i nie wpuszczali obcych do domu. W projekcie pokazuje ich codzienność, problemy związane ze specyficzną sytuacją życiową, a także głęboką przepaść między starymi myśliwymi i rybakami, którzy żyją zgodnie z wielowiekową tradycją, a młodymi, którzy grają w gry wideo na swoich iPadach i konsolach Playstation, marząc o opuszczeniu wyspy, gdzie nie ma pracy ani perspektyw.

Miejsce: Galeria Fabryki Sztuki, ul. Tymienieckiego 3, godziny otwarcia 5.06 (cz): 20.00-22.00 6-15.06 (pn-nd): 12.00-20.00, wystawa czynna w dniach: 5-15.06

fot. Roger Ballen

Shadow Land. Fotografie Rogera Ballena z lat 1982-2013

Wystawa ma charakter retrospektywy i obejmuje cały okres twórczości Ballena, z którego wybrano około 180 zdjęć. Wśród nich znajdują się wczesne prace z cyklu Dorps oraz cenione, ale i budzące kontrowersje, cykle: Platteland , Outland, Shadow Chamber czy Boarding House, a także najnowszy cykl Asylum of the Birds. Na wystawę zapraszamy do galerii Atlas Sztuki.

Roger Ballen jest jednym z najważniejszych współczesnych fotografów. Urodził się w Nowym Jorku, jednak od ponad 30 lat mieszka w RPA, gdzie początkowo, zgodnie z wykształceniem, pracował jako geolog. Wtedy powstały jego pierwsze, dokumentalne fotografie wynikające z zainteresowania osobnym światem małych miast (tzw. Dorps). Ballen przedstawia mieszkańców tych miasteczek i niedostępny świat znajdujący się za zamkniętymi drzwiami ich domów, których wnętrza są jedynymi w swoim rodzaju kolekcjami osobliwości.

Od 1994 roku Ballen zaczął poszukiwać tematów do zdjęć w Johannesburgu, w swoim miejscu zamieszkania. Spojrzenie nacechowane krytyką społeczną we wczesnych pracach Ballena, z czasem ustąpiło miejsca kreacji artystycznej i metaforze, mającej swoje źródło w podświadomości. W latach 90. Ballen rozwinął swój własny styl, który określa jako "dokumentalna fikcja". Ludzie z marginesów południowoafrykańskiego społeczeństwa, których życie początkowo dokumentował, po roku 2000, stali się aktorami pracującymi z nim przy niepokojących cyklach Outland i Shadow Chamber. Granica między światem rzeczywistym a fantazją stała się jeszcze bardziej niewyraźna w najnowszych seriach, Boarding House i Asylum of the Birds. Do tych cyklów Ballen włącza - w charakterze scenografii - rysunki, kolaże, rzeźby. Zdjęcia te są zwykle improwizowane i powstają często pod wpływem nieprzewidywalnego zachowania zwierząt na planie. Charakterystyczne jest też fragmentaryczne przedstawienie postaci ludzkiej poprzez zastępowanie części ciała wizerunkami rysunkowymi, zdjęciami, maskami.

Ballen, który stworzył własny rodzaj estetyki jest także autorem filmów, m.in. wideoklipu I Fink U Freeky południowoafrykańskiego zespołu Die Antwoord.

Miejsce: Atlas Sztuki, ul. Piotrkowska 114/116, godziny otwarcia wt-pt: 11.00-20.00 sb-nd: 11.00-17.00, wystawa czynna w dniach: 7.06-31.08

fot. Volker Hinz, Legendy

"Legendy" Volker Hinz

Jeżeli zdjęcie jest czymś więcej niż tylko obrazem, a widz oprócz tego, że na nie patrzy, również czerpie z niego inspirację, wtedy możemy być pewni, że autorem fotografii jest Volker Hinz. Od prawie czterdziestu lat jego zdjęcia kształtują język wizualny najważniejszego niemieckiego tygodnika Stern.

Volker Hinz portretuje polityków, artystów, gwiazdy oraz zwykłych ludzi, z jednej strony blisko im się przyglądając, z drugiej strony zachowując pewien dystans, a przy tym tworząc niezwykłą kronikę wizualną swojej epoki. Urodził się w 1947 roku w Hamburgu. Obsługę aparatu fotograficznego opanował w czasie służby wojskowej. Od tego momentu budował swoją karierę jako niezależny fotograf prasowy. Już na samym początku zyskał rozgłos, ponieważ "bliskie spojrzenie" w jego wydaniu okazało się bardzo bliskie.

Jako zaledwie 24-latek został dyrektorem agencji fotograficznej w Bonn, ówczesnej stolicy Niemiec. Po trzech latach dołączył do zespołu Sterna. Po kolejnych trzech latach wyjechał do Nowego Jorku, gdzie przez osiem lat był odpowiedzialny za materiały dotyczące Stanów Zjednoczonych i Ameryki Południowej. W tym czasie jego prace zyskały międzynarodową sławę i uznanie. "Obraz ma opowiadać historię, inaczej nie jest dobry" - ta brutalna prawda znajduje swoje potwierdzenie w pracach Volkera Hinza. Nadzy piłkarze Beckenbauer i Pelé pod prysznicem, Woody Allen uciszający siebie samego, wyjątkowo nieśmiały Muhammad Ali przygotowujący swój spóźniony powrót, pisarz William S. Burroughs z pistoletem w ręku, czy reżyser Federico Fellini z dodatkową parą oczu na głowie - to nie są zwykłe obrazy, lecz historie, które opowiada Volker Hinz, naciskając migawkę aparatu. I nie chodzi tu o długość ekspozycji, szeroki kąt widzenia czy rolki filmu, lecz o delikatność. Jak powiedział kiedyś Henri Cartier-Bresson: "Fotoreportaż wymaga współpracy intelektu, umysłu i serca", po prostu delikatności. To wyczucie chwili sprawia, że fotografie Hinza są jedyne w swoim rodzaju.

Miejsce: ART_INKUBATOR, ul. Tymienieckiego 3, godziny otwarcia 9, 12 i 13.05 w godz. 15.00-21.00 10, 11, 14, 15, 16 i 18.05 w godz. 10-21 17.05 (Noc Muzeów) w godz. 10.00-1.00 6-15.06 (pn-nd): 12.00-20.00, wystawa czynna w dniach: 8-18.05 oraz 5-15.06

Film obyczajowy produkcji polskiej Kuba Dąbrowski

fot. Kuba Dąbrowski

"Film obyczajowy produkcji polskiej" Kuba Dąbrowski

Wystawa "Film obyczajowy produkcji polskiej"to próba zmierzenia się z gigantycznym zbiorem zdjęć i ułożenia ich w historię. Wyłania się z nich osobista opowieść o autorze i jego otoczeniu, o ulubionych filmach, muzyce i sporcie; nie jest jednak podana w porządku chronologicznym. Układ zdjęć, sprawiający wrażenie luźnego, otwartego na skojarzenia widza, jest mimo to precyzyjny – o ich zestawieniu decyduje przekaz lub nastrój, czasami sąsiadujące zdjęcia dopowiadają się wzajemnie lub stanowią dla siebie kontrapunkt.

U Dąbrowskiego aparat służy do zapamiętania danej chwili, opowiedzenia o czymś, czasem do wspomnienia, jak w przypadku przewijających się przez wystawę/film reprodukcji. Ale nie jest najważniejszy – nie ma tu pozowania, nadmiernej kreacji. Jest życie codzienne i osoba fotografa, czyli „podmiot liryczny”. Mnóstwo uczuć, dorastania i chłopackości, jest też trochę romantycznie i nostalgicznie – czyli wszystko to, co każdy z nas pamięta, choć nie wszyscy mamy to na zdjęciach.

Miejsce: Muzeum Kinematografii, pl. Zwycięstwa 1, godziny otwarcia wt: 10.00-17.00 śr, pt: 9.00-16.00 cz, sb, nd: 11.00-18.00, wystawa czynna w dniach: 7-27.06

"DisCover a broken frame" Depeche Mode Brian Griffin

"DisCover a broken frame", 1982, Depeche Mode, fot. Brian Griffin, Fotofestiwal 2014

"DisCover Photography" Brian Griffin

Wystawa "DisCover Photography" Briana Griffinama charakter muzycznej retrospektywy. Prezentuje 63 zdjęcia wykonane przez fotografa. Są wśród nich prasowe portrety muzyków oraz okładki albumów i singli dla takich artystów jak Depeche Mode, Placebo, Queen, REM, Tindersticks, The Clash, Psychodelic Furs, Passion Puppets, Talk Talk, Iggy Pop, Kate Bush, Peter Gabriel, Billy Idol, Siouxsie Sioux, Elvis Costello czy Joe Jackson.

Ekspozycję cechuje spontaniczna, punkowa stylistyka. W surowej pofabrycznej przestrzeni zwanej katedrą zaprezentowane są zdjęcia w różnorodnym formacie – od ogromnych o 3-metrowym boku, przez 90-centymetrowe, po najmniejsze o krawędzi 20-centymetrów. Każde z nich opatrzone jest autorską notatką sporządzoną odręcznie przez samego Briana Griffina. Te elementy tworzą razem alternatywną opowieść o związku świata muzyki z fotografem, dla którego obraz to nośnik o najsilniejszym oddziaływaniu.

Miejsce: MONOPOLIS (dawne zakłady Monopolu Wódczanego), ul. Wydawnicza 4, godziny otwarcia pn-nd: 12.00-20.00, wystawa czynna w dniach: 8-15.06